Turkse wijn

De klimaatzone in Turkije is uiterst geschikt voor aanbouwen van druivenranken. De wijnbouw in Turkije heeft dan ook zijn oorsprong van ver voor de tijd van de Romeinen en de Grieken. Reeds in 2000 voor Christus werd wijnbouw bedreven door de Hethitters in Anatolië.

In het Osmaanse tijdperk was de wijnproductie aan banden gelegd voor ongeveer 400 jaar, dit door een alcoholverbod.
De Christelijke minderheid mocht wel nog wijn blijven produceren en consumeren. Ondanks het verbod kan men berichten terugvinden die dateren uit de vroege jaren 1600 die melding maken van meer dan 150 tavernes en duizenden winkels in Istanbul die toch alcohol verkochten.

In 1923 werd de Turkse republiek uitgeroepen en werden meteen de beperkingen op alcohol opgeheven. Hierna kon de wijnbouw langzaam maar zeker uitgebouwd worden. Het noodlot sloeg echter toe : tussen 1960 en 1980 werd de wijnbouw geplaagd door de druivenziekte phylloxera. Samen met de enorme migratie naar de grote steden werd hierdoor de Turkse wijnbouw sterk ingekrompen. Veel druivensoorten stierven hierdoor uit.

Vanaf de jaren 1980 werd, mede door het snel opkomende toerisme, een drastische stijging waargenomen in de Turkse wijnbouw. De meest verkochte drank in Turkije (70% van de markt) blijft Raki. Deze drank heeft een alcoholprocentage van 40% en smaakt naar anijs. Bier volgt met 12% en op de derde plaats staat de (Turkse) wijn met een score van 8%. Per inwoner drinkt men nauwelijks een liter wijn tegenover 60 liter wijn per Europese inwoner.

Het druivengebied in Turkije is ongeveer 5 keer zo groot als dat van Bordeaux. Op de wereldranglijst staat Turkije op de 5de plaats van druivenproducenten. Slechts 2% van die druiven worden echter gebruikt voor het produceren van wijn.

Emir

• Wordt op vulkanische bodem aangebouwd.
  Nevsehir, Kirsehir en Nigde).
• Goed kwaliteitswijnen
• Droge wijnen
• Groengeel tot lichtgeel van kleur
• Uniek aroma
• Verfrissende smaak
• Wordt ook gebruikt voor Turkse champagnes
  (Altin Kopuk)

Sultaniye

• Wordt aangebouwd aan de Egeïsche Zee
  (Manisa en Denizli)
• Mediterraan klimaat
• Groeit op vruchtbare, zandige grond of op kleigrond.
• Pitloze druiven met vlezige structuur.
• Laag zuurgehalte.
• Wordt meer gebruikt voor gewone consumptie en de productie van rozijnen.
• Slechts de het laatste decennium worden ze meer en meer gebruikt voor het produceren van wijn.

Semilon

• Wordt aangebouwd in de regio van de Marmara Zee.
• Groeit op kleigrond, zandige grond en stenige grond.
• Warm klimaat.

Narince

• Wordt aangebouwd op het Anatolische plateua langs de Zwarte Zee.
• Vooral in de provincie Tokat
• Continentaal klimaat met korrelige bodem.
• Rijke en evenwichte wijnen.

Misket

• Wordt aangebouwd in de streek van Izmir.
• Turkse variant van de Muscat druif.

Kalecik Karasi

• Een zeldzame druif.
• Enkel in de regio Kelecik (Ankara) te vinden.
• Een bijzonder klimaat door de Rode Rivier

Bogazkere

• Wordt aangebouwd in Zuidoost-Anatolië
• Groeit op rode, kleiachtige grond.
• Op het Mesopotamisch plateau.
• Dikke schil, veel tannines.

Okuzgozu

• Wordt aangebouwd in de regio Oost-Anatolië.
• Rijping van de druiven eerste helft van oktober.

Carignan & Alicante Bouchet

• Wordt aangebouwd in de Egeïsche streek, nabij Izmir
• Importdruif na de phylloxera ziekte
• Oorspronkelijk rode druivensoort die in Spanje en Zuid-Frankrijk werd aangebouwd.

Calkarasi

• Wordt aangebouwd p minder vruchtbare aarde op grote hoogte.
• Mediterraan klimaat.
• Weinig kleur
• Sappig
• Optimale zuurgraad